Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yar olmak için düştük yollara,
yollar kimbilir,götürür buralara
buralarla oraların farkı ne
gönlüm hep gönlündeyse,
ıraklığın işi ne gönle
sevene,sevebilene ,
almadan verebilene ne mutlu....
kardaşlık olmak,karındaşlığın ötesinde mi?Karındaşlık mı kardaşlığın ötesinde?Kim bilir...Sevmezse insan vay haline...
Yüreği sevda dolu olan can ahmedim,yüreğine sağlık...Hayatın bütün fotoğrafı bir bir geçti gözümden...Kalemine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta