Ayrılığın hüznü sardı bedenimi üzüldüm ardın sıra
Yolcuyuz bu dünyada ayrılık kaderimiz
Ruhumun yalnızlığı bırakır karanlıkta
Irgalamaz bilirim dallardan düşen yaprak
Lodos rüzgarı gibi esip duran duygular
Isınmaz artık benim hüzün dolu bedenim
Kaybettiğim dostluğun yolculukta son durak
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!