Ve mevsim, yine sonbahardı,
Güzel günlerim geride kalmıştı.
İçimi yerli, yersiz, zamansız,
O tanıdık, korkular, sarmıştı.
Yapraklar dallarında kurumuş,
Betim, benzim iyice solmuştu.
Nazenin yazdan sonra, neden,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;