Bir resim kaldı ayrılığın peşi sıra
Siyah beyaz...
Renkleri hissedemediği için ağlayan...
Çöp aşıklar ve adımladıkları yolun iki kenarındaki yaprağını savuran ağaçlar...
Ve küskün yüreklere dokunamadığı için yüzü asık
kızılca güneş...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta