her aşk yaralar insanı, bu sana yazdığım ilk ve son şiir olsun
bir bardak su içsem boğazımda bırakan yaşamın elinden kurtaramadım içler acısı kaderimi
farklı bir son bekleyip aynı yolu yürüdüm, aynı yerde kanadı topuklarım, şaşırmadım
umut edip sırtımı dönsem de her şeye, içim dönmeyip hep o umuda baktı
kapanmış yaraları kanayana kadar kaşımak bana yakışır
ve derman niyetine tuzla gelen elini yoldan çevirecek değildim
her aşk yaralar insanı, evet, şaşırmıyorum
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta