Aynanın Ötesi Şiiri - Seyrani Göl

Ayna,
kendini unutan bir suskunluk,
dudaklarda kırılmadan kalan bir sızı.

Yansıma değil,
gölgelerin dans ettiği bir boşluk,
sessizliğin içinde saklı bir sır.

Taş gibi soğuk,
ama içinde bir kıpırtı,
kilitlenmiş zamanın nefesi.

Ufuk çizgisi kayıp,
karanlık ve sessiz sokaklarda,
bir hayal gibi süzülen ışık kırıntısı.

Ve ben,
aynaya bakmaktan çekinen,
kendimden kaçan bir gölge.
S.Göl