Aynalı Akrostiş / Hüdaver

Halk etmiş Mevla yağmurlu bir sabahta,
Üsküdar mevkilerine yakın, İstanbul yosunlarının içinde! ..
Düşmüş hayat yoluna daha körpecik, sonra
Al demişler bu sadakalar senin, doyur karnını!
Verme kimseye gönlünden sevginin zerre parçasını!
El kadar yüreğine nasıl sığdıracaksa Anadolu yakasını
Ram etmiş yaradana ve düşmüş yollara...

………………………..
………………………..

Rezil olmadı ki hiçbir zaman, ömrünce,
En nihayetinde bir armağandı ona sunulan,
Ve ellerinin arasındaydı hayat, değerini umursamadığı, görmediği!
Ama o hiç böyle bakmamıştı ki hayata, sadece bir hayattı işte, basit!
Düşünmeden dalmıştı tepeleme, kimseyi dinlemeden!
Üstelikte yalnız, yalınayak, yarı çıplak! (tı her zaman!)
Halt etmişti insanlar, en iyisini hep o bilirdi….

Ölmeden önce, son kez! ..
Değil mi Hüdaver!
Ne oldu şimdi? ...