Bir insan tanıdım dertli gam yükü var omuzlarında
Dedim anlat derdini ben talibim yoldaşın olmaya
Derin bir iç çekip başladı onbeş yılı anlatmaya
Bir an durakladı silmek istedi göz yaşlarınıda
Bakıp utandı benden kendini aciz hissetti
Umutla yaşarken tükenmişti gelecek ümitleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
