kimseden duymadım
sonsuzluğu taşıdığını
aynaların
yerini bir şey tutmaz
aynaların bende açtığı hayretin.
karşısındayım,
beni duyan aynaların
sonsuzluk gösterisi
marifetlerini seyrettim
nasıl anlatırım
kayboluyor zaman
elinde aynaların..
bir yığın şekil
her biri inci
renk renk
mercimek
sizi bekliyor
nereye baksanız
oradalar
sayısız gözleriniz
eşkenar aynalar
kaç köşe kalbinizi
dinliyor
aynaların dili
hepsi aynı yöne bakan
iç içe çoğalan
çok resimli
bir kitap gibi
hayatı anlatıyor
ayrılamıyor karşısında insan
bitmeyen gösterisinde aynaların..
Mustafa kaya
25.06.2007 / Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 24.6.2007 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!