Karanlık sokaklarda kaçarım hâlâ, sabah nuru ararken
Pusu kuran düşmanlar vardır, dost elimi uzatırken
Düşünceler içinde bocalar, gözyaşım akar gizlice
Birden sıyrıldım hengâmeden, karşımda yüzsüz bakarken
Cesaret topladım, sordum: “Sen kimsin ey hâl-i garip?”
Ellerimiz birleşti nihayet, dokunuş kaygandı titrekten
O an anladım ki, gözlerime yansıyan, benmişim aslında
Her zerremde ben vardım, karşımda duran aynada bakarken
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!