Mevsim ölüme susamış...
Yine aylardan Eylül/yine yaprak dökümü
Kadınların saçlarından bayrak yaptılar
Gökyüzünü yasa/mateme/siyaha boyadılar
Ah! Gözyaşları mercan, elmas ışıltılı kadınlar 
Mevsim ölüme susamış...
Uzun saçlı kadınları/Tarıçaları öldürdüler
Kimini saçlarından/kimini memesinden
Kimini ellerinden/kimini boynundan
Ve kimini de mavi bakışlarından astılar 
Recm ediyorum kutsal bütün Tanrıları
Red ediyorum ölüm sunan o, dinleri
Doğurmak mı? Tövbeler tövbesi olsun 
Kısır kalacağım size ey zalim katiller
Ey katlimi yapan caniler/kısır kalacağım
Ve bir daha asla asla doğurmayacağım
Aksayan hayatın yarım tokadıysam
Tökezleyen zamanların kırığıysam
Özlediğim dünyanın tek aşığıysam
Yaşayamadığım hayatın yasağıysam
Bir daha asla asla doğurmayacağım 
Mevsim ölüme susamış...
Yeryüzünde yaşayan Tarıçaları öldürdüler 
Kimini henüz on ikisinde gelin ettiler 
Akranına değil doksanlık dedeye verdiler 
Çocuk demeyip her gün körkütük dövdüler 
Bir dirhem saç teliyle göğe asıldı kadınlar
Saçlarından bayrak yaptılar/yol yaptılar 
Kainat utancından kırılıp döküldü/anlamadılar
Kadın gitti/dünyanın şuuru durdu/duymadılar 
Aylardan Eylül'dü/mevsim bıçak sırtı 
Acıyan yaralarımız/kabuk bağlamış
Hüznümüz taze/yağlı urgan boynumuzdan geçerken
Yüzümüzde sıcak bir tebessüm telaşı
Madem saçlarımızdan bayrak yaptılar
Öyleyse ayaklanın/devrim yapmanın tam zamanı...
21/09/2022 
Mevsim ölüme susmuş... 
#MashaAmini anısına saygılarımla...
Kayıt Tarihi : 21.9.2022 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!