DÜNYAYA DUR DİYEN MUSTAFA KEMAL
Bir çocuk doğuyor, Selanik ilinde
Anası Zübeyde, Babası Ali Rıza
Ülkenin gidişinden habersiz
Sarı saçlı mavi gözlü bir bala
GÖNÜL Hırsızım...
Kırık testi gibiyim, sular yere dökülmüş.
Gönlümün bir tanesi, gülmeyi dilemedin.
Serilsem yollarına, gönül evim yıkılmış.
Gönlümün tek sevdiği, olmayı bilemedin.
Gün geldi dostlarımla hiçi paylaştım,
Döndüm dolaştım dünyayı suçu paylaştım,
Ağıt yaktı ağladım yası paylaştım,
Gün oldu canan ile canı paylaştım.
Tütünü köylüye ekmek kapısı yapanlar
Yerliye kota koyup amerikan tütünü satanlar
Hiç utanmadan zehir’in reklâmını yapanlar
Vazgeçmelisin bu oyundan, sigara içme huyundan
Nikotin tüm bedenini yavaş yavaş solduruyor
Geceler uzun be gülüm.
Beklemek yordu bedenimi.
Çekip gittiğin günden beri,
Oldum tam bir serseri.
Hissettiklerimi bir bilebilsen gülüm.
Hey cahil yaratık,
O elindeki keskin bir bıçak.
Öyle rast gele sallama.
Sanma patates çuvalı.
O bir insan.
O bir kadın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!