DÜNYAYA DUR DİYEN MUSTAFA KEMAL
Bir çocuk doğuyor, Selanik ilinde
Anası Zübeyde, Babası Ali Rıza
Ülkenin gidişinden habersiz
Sarı saçlı mavi gözlü bir bala
GÖNÜL Hırsızım...
Kırık testi gibiyim, sular yere dökülmüş.
Gönlümün bir tanesi, gülmeyi dilemedin.
Serilsem yollarına, gönül evim yıkılmış.
Gönlümün tek sevdiği, olmayı bilemedin.
Gün geldi dostlarımla hiçi paylaştım,
Döndüm dolaştım dünyayı suçu paylaştım,
Ağıt yaktı ağladım yası paylaştım,
Gün oldu canan ile canı paylaştım.
Tütünü köylüye ekmek kapısı yapanlar
Yerliye kota koyup amerikan tütünü satanlar
Hiç utanmadan zehir’in reklâmını yapanlar
Vazgeçmelisin bu oyundan, sigara içme huyundan
Nikotin tüm bedenini yavaş yavaş solduruyor
Aylardan Eylül olunca,
Sonbaharın hüznü çöker yüreğime.
Kırık testi gibiyim suları dökülmüş.
Gönlümün bir tanesi olmaya gelsene.
Her yer karanlık,
Karanlık oldu bir anda.
Sanki bütün dünya,
Korkunç bir patlama,
Her yer toz duman.
Havada yanık kokusu,
Yaşı on üç adı kadın.
Annelik duyguları gelişmeden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!