Aylak bir yaz akşamında seni anımsamak
ve yanaklarında açan fesleğenlerin kokusunu çekmek içine,
her rüzgar esişinde sesini duymak
yanımdan savrulan bulutlarda,
ki, hala saklanbaç oynamak istiyorum avuçlarında
ve ne zaman penceresi bahçeye bakan o odaya girsem,
seni görüyorum, yüzünü güneşe dönmüş çınarın altında.
**
Sen düş masalının erişilmesi mümkünsüz prensesi,
her yaklaştıgımı sandığımda biraz daha uzaklaşan,
her çucuklaştığımda biraz daha büyüdüğüm,
yüzünde yüz yıllık bir keyanet,
bir bakışı ile şiddeti tarifsiz depremler yaratan,
yakan, ağlatan, acıtan sen,
bir gelsen,
açsan sana amade yüreğimi,
baksan deniz gözlerinle içeri,
varetsen beni
ilk günkü gibi
yine
yeniden...
Kayıt Tarihi : 16.12.2001 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!