her insanın yazamadığı bir cümlesi vardır...belki de yazarlar,şairler bunun için var...bizlerin cümlelerimizi yüreklendirmek için...ya onların yazamadıkları cümleler,sanırım bizlerin o cümlelerin ağırlığını kaldıramayacağımızı bildikleri için susuyorlar... benimde yazamadığım bir çok cümle oldu...sayfalarıma katamadığım bir çok insan,duygu...şimdi daha iyi anlıyorum,suskunluk zamanla insanın canını yakan arsız bir sancıya dönüşüyor...bu sancıyı sayısız defa tattım,bu sancının yanında ölüm bile üşüyor...
sahilini aşan o ...
yoğun akşamların yalnız şehrindeyim
rüzgar ve yağmur yüklü anlarda
yalnızlık yüklü anlarda
başıboş bir isim aradım
yüreğimin fırtınalı yanında
nedensiz bu sonbahar…
griye çalan bulutlar
dalların çıplaklığı yapraklar savrulurken,
saçlarımın bana inat karışıklığı
nedensiz sen yokken…
gecenin suları duruldu
aşk kuytularda soluyor,
şehrin tüm yüreklerinde bir maske
elbet bir mavi şafak daha yırtılır
düş üşür yüreğimde.
yeniden kirlendi gecenin rengi
sen ve ben yalnızlığımızı paylaşıyoruz
sen ve ben,kırmızı mum.
neden susuyorsun söyle
damla damla düşerken sonuna
canın yanmıyor mu?
kelimelerim birbirine karışmış
elime aldığım her kağıt
küfre sıkıştırıyor kendini
kısa cümleler derdime yetmiyor
uzun cümlelerse boğuyor,
benden olan her şeyi.
buruşmuş bir sayfa gibiyim
kitabından umarsızca yırtılmış
ve bir ucu yanmış,
üzerimde birbiri ardına kurulmuş devrik cümleler
dilbilgisinden yoksun kırgın yaşam öyküleri,
bir kibrit çaksalar
alaca karanlık gözlerimi alan bulutlar
her yer
her şey karanlık
görünen ne varsa gölge gibi
kuvvetli bir rüzgar var
gölgeler arasında dolanan
gökyüzü alabildiğine senindir artık...
unutulmuş bir aşkın enkazında bir başına sen,gri bulutlar
yalnızlığın girdabında aranıp durursun neyi niçin aradığını bilmeden,oysa aradığın kendinden başkası değildir
unutulmuşsun
şimdiye kadar içine sindiremediğin
neler unutuldu ayrılığın bahanesiyle
ne geceler gelip serildi aramıza
ayrı geceler...
tenler uzak,sözler yalan
sevişler hep yalan sevişler
sevdamız anılarda tutuklu kaldı
bu bir kara kalem çalışması
parmaklarım kelimeleri dağıtıyor
sanki kağıdın yüreği dağlanıyor
arka plan; sen; gölge.
bugün bakmadım gün batımına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!