'' Kâğıda dokunan kalem kibritten daha fazla yangın çıkarır,,
Eylül’den çıkıp,
Ekim şarkısını söyleyip geçerken
Ve geç kalınmış bir mevsimden Eylül’e
YİNE SANA DÖNERDİM
Bir zamanlar kısa dalga yayınlarıyla
Cebimde bir radyonun
Sesiyle uyandığım o sağır kalabalıklardan
Yoksa?
O gitti dediler, sessizce adının sorulduğu her gönülden
Düşüp de adımlarının peşine
Mağrur bir gölge bırakarak gerisinde…
SOKAK LÂMBALARI
Gece ile birlikte gözlerimin içindesiniz, hepiniz!
Farkındamısın güzelim?
UNUTMA SAKIN
Yanığın kokusu bağrımdan gelir,
Barikatlar tutuştu gözlerimde hasretinle.
Ömrümün sokaklarını bir solukta geçtim de,
Söylesene, hep çıkmazlar bana mı kalır.
Neonlar iklimi
Ölümün ağzında yinelenen kalıntı ıssızlığında yalnızlaşarak
Sessizliğin loş ve nemli duvarlarına sürtünüp,
Titrek kandiller bir, bir sönerken peşimizden
Ağır ve tedirgin bir ilerleyişti bizimkisi
Küçüğüme...
BEKLE
Kimliksiz bir gülüşü iliştirip yüzlerine
Vitrinler kendi ışıklarıyla yalnız bezenmişler
Değişikliğimin şaşkınlığı ile önce kendimi bir yokladım
Eğilip de aynalarda yüzüme bakarak
Daha geçen gün yaz akşamıydım cıcır böcekleriyle
Baharı bile kandırıp kışa soyundum
Şimdi saçılmış dökülmüş şiirler gibiyim seyir defterimde
-
Disizeus
Tüm Yorumlarselamlar...
şairin kendi sitesi
www.ayhansarioglu.tr.gg
www.ayhansarioglu.com