Bu ölümlü dünya kimseye kalmaz
Geliyorum diye haber de salmaz
Kimsenin olmayan seninde olmaz
.Garipçe boynunu büktürür ölüm
Gözlerden yaşları döktürür ölüm
Güven yerle yeksan umutlar kara
Baharda gülmedik yazda gülmedik
Yürekler hüzünlü Gönüller yara
Çokta huzur sanıp azda gülmedik
Teselli vermiyor ne yapsan cana
Sevdanı bir güne özel sayamam
Sana tek gün değil ömür doyamam
Sen çiçeksin koparmaya kıyamam
Bir ömür yürekte yaşarsın yârim
Güvenme hiç şu Dünyanın malına
Dünya malı gider pul olur bir gün
Aldanma vefasız dostun diline
O da bir kapıya,, kul olur bir gün
Minnet etme sakın hayırsız dostta
Bir sabah vaktinde gördüm yüzünü
Güneş gibi çağıp parladın güzel
Esirgeme benden tatlı sözünü
Baktıkça aklımı zorladın güzel
Sıcaklık hissettim hopladı yürek
Yaradanım yardım eyle kuluna
Gözlerim yaş doldu halim kalmadı
Ulaştır sen bizi hakkın yoluna
Gayrı dayanacak halim kalmadı
Bir kutlu davaya hizmet etmeye
Hakkın divanına duracak gelsin
Vatanına değer kıymet katmaya
Ülke için kafa yoracak gelsin
Bu Dünya kimseye kalmaz bilesin
Neler gelir kul olanın başına
Kader vurur dertler ile sille’sin
Hüzün dolar gözlerinin yaşına
Günah deryasında paslı bedenle
Kirlendik huzura nasıl çıkalım
Yaşayıp avare boş bir nedenle
Körlendik huzura nasıl çıkalım
Geldik şu dünyaya olamadık kul
Huzur arıyorsan yalan dünyada
Hakka akıttığın yaşta bulursun
Hayatın olmuşsa talan dünyada
Allah'a eğdiğin başta bulursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!