Soruyorsun hele gardaş burayı
Kış gelince kimse bur da kalmıyor
Doktor hekim sarmaz oldu yarayı
Dostlar bile selam sabah almıyor
Yüreğinden bir of çekti derinden
San ki ölüyordu dert kederinden
Bel ki, de ayrıldı nazlı yarinden
Sıkma şu canını Mevlam Kerimdir
Kim düşürdü bilmem seni bu derde
Kahpece bir düzende çakalların ağında
Memleket sevdalısı bir şehit Muhsin üşür
Kahramanmaraş'ın o,ayaz tutmuş dağında
Memleket sevdalısı bir yiğit Muhsin üşür
Bozuk terazinde tar'tarsan aklı
Garibi masumu naçar edersin
Bilemezsin kim yalancı kim haklı
Sana güveneni duçar edersin
Görürsen zengini fakirden ayrı
Hangi şiir vardır ki ,yüreğime ses olsun
Gönlüme yalnızlığın hüznünü döküyorken
Daralan yüreğime gelip bir nefes olsun
Çile sokaklarında hep mekik dokuyorken
Boş yere uğraştık durduk yıllarca
Bunca eziyetler neden kardeşim ?
Kirlettik nefsimiz zalim hunharca
Dünyada emanet beden kardeşim
Kayboldu insana güven ve saygı
Çizildi insanlık ne hale geldik
Herkes bir birinden duyuyor kaygı
Bozuldu insanlık ne hale geldik
Gönül dergahına girmek marifet
Sevgiyle dolmayan kulu neylerim
Manevi sırları görmek marifet
Hakk'a götürmeyen yolu neylerim
Şu Dünya üstünde adi şerefsiz
Adam kılığında gezenler gördüm
Hayvandan aşağı hatta tarifsiz
Garibi mazlumu ezenler gördüm
Haksızca kazanmış her bir kuruşu
Geceler sabaha döndüğü zaman
Yüzlerde İmanın Nuru parlasın
Kalplerde ihtiras söndüğü zaman
Sözlerde güzellik Nuru parlasın
Açılsın Rahman'a aşk ile eller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!