Ayhan Amcası Şiiri - Ersin Nurhat

Kız istemeye gitmişlerdi,
Ayhan amcası bu, dedi
Bunun hem anası
Hem de babasıyım.

Çünkü o önce anasını
Sonrada babasını
Zalim kanserle uğurlamıştı
Birkaç sene evvel.

Gerçi kızı vermişlerdi
Aslında aş çoktan pişmişti.
Sonra söyledi, bu dediğinde
Ayhan amcası, hissettiklerini.

Ah Ayhan Amcası sana
Hiç bir zaman söylemedi
Başına dökülen kazanları.
Sadece ağzından birkaç kez,
Öylesine dökülüverdi,
Hiç kimse ananın babanın
Yerini doldurmaz diye.

Ya Ayhan amcasına bende
Para var hiç olmazsa bir
Bilezik takıver, hani anamdın
Hani babamdın diyemeyişi varya
Ben bittim, o bitti, nişan bitti.
Çeyrek altın herşeye yetti.

Kız istemeye şöyle yakışıklı
Biraz hovarda işi bir arabayla
Gelmişti Ayhan Amcası,
Ama hiç ayrırmadı evin önünden
Taksiler brbirini kovaladı, o
Hiç kıpırdamadı yerinden.
Neden basit, araç emanetti
Yegen emanetti, hiyanet edemezdi
Ayhan Amcası! (11 MART 2001)