Ayfer Artuç Şiirleri - Şair Ayfer Artuç

eylüldü,
güzdü...
bütün istediğim
bir çift yeşil gözdü..
eylüldü gözlerin
sonbaharda geldi.

BALIK

alık alık soruyordu balık
konuk olduğu gönülde
ne aradığını bilmeden
balıktı sadeece

kazı sırları
dökülsün foyalar
çırılçıplak kalsın cam
aynadaki yüz yanıltır
gerçekten ‘sen’ ol sorgulayan
bak gökyüzüne,ağaçlara,denize, evrene..

hani ya sakladığım derinlerde
bir istiridyenin kabuğunda incim..

hani ya gezer üzerinde pupa yelken
o çok sevdiğim özgürlüğüm..

kadere inat yüreğime yazdım seni
inadına suladım o derinlere saklanmış çiçeği
arka sokakların solgun karanlığında ebeledim
siluetini ezberledim..
yumsam da gözlerimi hiç gitmedin
kadere inat sevdim seni..

Dağıldı karanlıkta yüzün
Yetişmese yıldızlar
Görmeyeceğim...
Saklandım kara bir tülün kuytusuna
Olsan bir rüzgar esmeyeceksin...

beni öyle sev ki;
sağımda solumda kusur arama
öyle sev ki
nokta, virgül, ünlem arama
maziye değil
geleceğe sakla..

bakma öyle yeşil
bakma! !
sakladığım kuytularda kal
gizlediğim yalnızlıklarda
bakma öyle yeşil.
prangalar vurdun gönlüme

girme rüyalarıma
tütsülüyor sanki karalarımı hayaletin
kamçılıyor bir deli rüzgar yalnızlığımı
delirtiyor beni her ziyaretin
o çok sevdiğim gecelerimi ziyan ettin

dün gece seni gördüm düşümde
ince bir sızı gibi yerleştin yüreğime
konuştum..
ebruliydi bütün renkler
tuttum ellerini
yok bir geleceğin içinde