Gecenin bir vaktinde mi, doğdun sen?
Ondan mı adını Simay koydular?
Öylesine güzel bir yüzün var ki
Dönüp dönüp sana bakar mı oldular?
Tüm yıldızlar sönmüş iken mi, doğdun sen?
Sabaha karşı şimdi gün ağarıyor.
Daha iki dakika önce bir yerde ismini okudum.
Tekrar aklıma geldin.
Sonuçta aynı şehirde yaşıyoruz ve aynı havayı soluyoruz.
Mutluyum.
Sana bu kadar yakın olmak bile yetiyor aslında bana.
Belki biraz daha anlayabilsen beni,
Biraz daha değer verebilsen.
Ya da biraz daha çekip de atmasan bir köşeye;
Biraz daha güvensen bana
Belki de biraz sevebilsen.
İşte böyle korkularımla sevdim ben seni
Ana-baba gibi emeği vardır,
Ağzından çıkan sözdür öğretmen.
Sevgiyle şevkatle insana yardır,
Dünyaya baktığın gözdür öğretmen.
Bugünü yaşıyorsan yarınlar için
Sabaha karşı ezan sesiyle birlikte dönüyorum rüyalarıma.
Düşlediğim tek gerçeksin.
Güneşin ilk ışıkları vuruyor yüzüme çok uzaklardan;
Penceremi araladım dışarı bakmaktayım.
' - İşte Bu! ' diyorum. ' - İşte yeni gün! '
Yokluğun gelince aklıma,
Bit tutam susuyorum sana, yüzüme bağırma sakın.
Savaş artık mahrem bana, geliyorum akın akın.
Kalbin de yara ama derdi geliyor, pek yakın.
Sözlerim sana değil üstüne alınma sakın.
Bayrağın alına millet kanı katıldı,
Vatan uğruna korku
Bir kenara atıldı.
Ne şeref ne de namus
Sanmayın ki satıldı;
Ocaklar sönmemek üzere
İnsan kendiyle ne kadar samimi olabilir ki?
Bir çok şeyi kendinden saklayan,
Bir çok sevgide kendi kendini yaralayan.
ve nice üzüntülerini yokmuş gibi sayan.
İnsan ne kadar mutlu olabilir ki?
Sevgiliyle sarmaş dolaş olmak mıdır mutluluk?
Bugün tekrar ağladım senin için ve sen bilmiyorsun. Hani gözyaşları süzülürken yanaklarından; karanlık bir köşeye çekilip de, can çekişir ya yüreğin.. Ardından karanlıkta hayalini kurduğun ne varsa basar ya beynine yaygarayı, ben o sessiz ve çırılçıplak gürültü de bile hep seni duydum bugün... Seni düşünüp de ilerlerken yüreğimin çıkmazlarında, ben her yolun sonunda yine seni buldum bugün... Duvarlar yürüyüp de üzerime, yüreğim dar gelince bedenime, ben o kargaşada bile hep seni gördüm bugün... Sen olmadan, seni yaşadığım günlerime birini daha ekledim bugün ve aldığım her nefes bana yine seni hatırlattı... Bir kuş gibi çırpınıp da, acı çeker gibi senden nefret ederken bile, ben bugün yine; hep seni sevdim..
Yine bir gece yarısı
saatler yalnızlığı vuruyor.
Senden kaçarken,senin için
Yüreğim tekrar kan kusuyor.
Nasıl bir gecedir ki
İçimdeki ses bile susuyor.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!