kırıcıydı sözlerin son veda gidişi
dokunucu, üzücü dilin değişi
acısı çöker/giz … iç buruk
bağışlama telaşında adını yüreğim…
elinde gazete kaplı bir defter
ayağında yamalı lastik
atamamışken üstünden sokak tozunu
her tarafta kurşun yağmuru...
Bir market edası
Çöpçü eli değmemiş
“çöp dökmek yasaktır”
Alt yazılı bir duvar
Dibinde kusarcasına birkaç varil
Hani hep derim ya sol yanım ana
Onun biraz üstü azıcık sağda
Küçücük yaşında iki çocuk birde ana
Koyup bir göz odaya
……gitmek var mıydı baba…
bir gitar
....bir keman
........bir piyano
sahipsiz notalar
gökyüzünden dökülen
sessizliği yırtarcasına / geceye eşlik eden…
Yorgun bir çehre
Bitkin anılar … bivefa yıllar
Uykusuz gecelerinin buruk saatleri
Ak saçları gezinirken yastıkta
Duvardaki kelebekte gözleri…
Esir pazarında aşk
Aşk tutsak /çığlık
Çığlık kör prangalı
Tutkusu kara zebun
Yıkılmış / sevda
Gecenin bilinmez bir vaktinde
Duygu molası… sıcak bir kahve
Ve
misafir bir yürek
Zifiri gecesine özlemlerin…
Gecen hasretse rüyalara
Bir sevgi dokunur yanağına
Bir buse hisset dünkü zamandan
Ulaşamadığım yalnızlığının
Çeyrek kala sabahlarına…
-
Orhan Semiz
Tüm YorumlarDilin,rengin,duygunun ve herşeyin uyumunu hissettim.
uykularımın üzerine örttüm...kıyamadan.