Ayazargını Virandan Şiiri - Seyfi Karaca

Her zaman diyorsam
Israrla herzaman
Birgüne bir gün olur
Buza yazılmış bütün azap düşleri karbeyazıl
Kimilerinin bala bebeği,
Akla hayale gelmedik bela çiçeği kimi kimilerinin
Unutmamalı ki hiçbir dal, hiçbir yaprak
Bir öncekilerin aynısından köşkü olmayan bahara
Hiçbir yaz meyvesi ne aynı kiraz, ne aynı nar
Sahandaki buruk tanelerin horantası ya bir eksik
Ya yerinden yaban olmuş güz yolcusu
Kalanı gideni
Herzaman diyorsam gene diyorum işte
Kişiye yar olsa da yüzünü hüzünle saran ifade
Sarsa sarsa gene kişiyi düştüğü hastaların
Derdi derman diye lokmanı sarılır
O onarılmaz zannedilen ayazargını virandan
Yepyeni bir yapı evcilleşir
Aylar geçer çarçabuk
Sahandaki Karakışlarla herbirgünü birbirinden ayrı
Bazan deliboranlı, bazan azgın bozgun zemheri
Herzaman diyorsam tutun ki gene ısrarla
O buz yangınlığından delisiyle söyleşince tül
Sanma sakın sen o dünkü aşık değildin
Demeyesin sakın... haberin yoktu,
Salıncaklı kundağındaki kendinden..
Uyku sarhoşu şu masalda birgüne birgün
Kardelence apayrı ve yepyeni
Ömrünü peşince içmiş olduğunu
Saklısız yeminler gibisi

Seyfi Karaca..........Ekim / 10