Bilmezdim sessiz ve beş mevsim geçen bir ömürde, zamansız çiçeklerin ayaza hasretini...
Bilmezdim buruk bir çayın şekersiz sevdasına yazılan şiirlerin vefasız ve riyakâr olacağını...
Yusuf'un kuyusunu, zindanını bilmezdim ben...
Haramlar içinde bir gönül yarasıdır bu, yarım kalan şiirlerin sitemkâr sözlerinde saklı sevgilinin iftiraları kadar acıtan...
Ve gönüle yara olan gecelerin sessiz çocuklarıyla oynanan saklambaç kadar ürküten bir sevdaydı karanlıktaki...
Badem ağaçlarının çiçeklerine saklandım, ne olur bulmasınlar beni...
Baharı görür müyüm bilmem; korkuyorum...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta