AY VE GÜNEŞ EFSANESİ (5. Ve 6. Bölüm)
V.
Küçük Merkür gelmiş önce
Kıvırcık, kızıl saçlarıyla
Mars ve Jüpiter yetişmiş
Satrün yavrularıyla birlikte
Az sonra uzaktan Uranüs ve Neptün
Daha uzaklardan Plüton gelmiş
Soluk soluğa iki uydusuyla
Bir tek Güneş görmemiş onları
Gece olduğu için
Sabaha kadar eğlenmişler
Sarmaş dolaş olmuşlar hepsi
Üşüyenler ısınmış,
Yananlarsa serinlemiş
Sonunda Ay Oğlan’ı sıkıştırıp
Öğrenmişler gizli sırrını
VI.
Ay Oğlan önce ezilip büzülmüş,
Gak demiş, guk demiş ama
Sonunda baklayı ağzından çıkarmış.
/
“Her sabah kalkınca O’nu görürüm
Onunla aydınlanır, ısınırım
O’dur bana ışık veren, renk veren
Ama söyleyemem ki, utanırım.”
/
İtiraf etmiş sonunda aşkını
Meğer Güneş’i severmiş Ay Oğlan
Sevemem demiş ondan başkasını
İşte orda olmuş olacak olan.
/
Tüm gezegenler bakmış birbirine
Bir uğultu kopmuş aniden
Önce şaşırmışlar ama
Sevinmişler hepsi de öbür yandan
Zor kızmış Güneş, hem çok zor
Kimseyle yakınlık kurmaz, arkadaş olmazmış
Hiçbiri de ona yaklaşamazmış
Kendi ne kadar sıcaksa
Huyu da o kadar soğukmuş
Ama bu büyük aşk da yarım kalamazmış
Hepsi Güneş’in etrafında
Dönmeye başlamışlar sırayla.
(Devam edecek)
Yılmaz ÖrmeciKayıt Tarihi : 15.10.2017 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canı gönülden kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..
TÜM YORUMLAR (8)