Reşat Altını asmışlar körfeze, çok yukarıya.
İzmit Körfezi'nde on temmuzda
Gece aldı nöbeti dokuzda.
Tren koşuyordu Adapazarı'na süratle.
Beni bırakacaktı Derbent'e.
Artık yetişemiyorum kendime.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta