/önce ovalarda dolaştılar, dağlara tırmandılar…/
öyle sinsi ve ağır adımlarla geldiler ki, daha sert ölümden bile
ezdiler kır çiçeklerinin renklerini, karanlık öfke ve küfürlerle.
oysa gün, her gün gibi açılmıştı, yeni bir sayfa olup önümüze
hiç aklımıza gelir miydi yırtacakları, peteği dolmamış kovanları
ve dağlarda kartal yuvalarını.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
