Yorgun bedenimi bırakırken yalnız,
Sen git! Ben taşırım ikimizin yerine.
Sen gülüp, eğlenirken bensiz,
Ben hüzünlenip ağlarım ikimizin yerine.
Gündüzümü geceye ve karanlığa çevirdiğinde,
Sen düşünme, ben görürüm ikimizin yerine.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
