artık üzülme güzel kız
gözlerinle gül tıpkı eskisi gibi
en taştan yüreği bile eritsin bakışların
ağlama çünkü,
gözyaşların kurutur düştüğü yeri..
ben silemem gözlerini,dokunamam
belki uzağım sana.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta