Oynuyordu kendi yarattığı tanrısıyla
Gecenin uyku tutmaz bir anında
Avuçları arasında bir ahşap oyma
Kim bilir hangi ağaçtan çıkma
Tanrısı kendi avuçlarında
Kendi doğruları var aklında
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



