Gülüşünle Başlar
Şimdi nerelerdesin, hangi akşamın düşünde,
Gözlerin hangi şehirde ıslanıyor bilmem.
Ama bir gülücük düşer yanağından bazen,
Ve ben, o gülüşle başlarım yeniden sevmeye.
Bir kuş süzülür gökyüzünde ansızın,
Sen olursun kanadında özlem, bakışında bahar.
Penceremde usulca bir perde aralanır,
İçeri sen dolarsın,
Kokunla, sessizliğinle, özleminle...
Bir yerde kına yakılır,
Avuçlarımda yanar ismin.
Teller arasında savrulursun rüzgâr gibi,
Ve ben, her savruluşta sana daha çok bağlanırım.
Sokak lambasının titrek ışığında
Bir hatıra belirir siluet gibi:
Sen.
Bir ses duyulur sonra,
Adını çağıran rüzgâr mıdır, yoksa içimdeki çocuk mu?
Şimdi nerelerdesin,
Ben seni bir düşte saklıyorum artık.
Kalbimin kırmızı perdesi aralık,
Gel, gülüşünle gir içeri.
Ve sev beni,
Zamanın unuttuğu yerden...
03.07.25
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumsuz:))
Arada bir "uyarmalı"
Çalmalı kapısını aşkın,
İşte o zaman
Belki de bu zaman..
Tebrikler Gülay Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)