sevemdim ki kimseyi bir anlık...
inanmadım ki o sevgilere keza...
bir çemberdeyim sanki gittikçe daralan,
daraldıkça seni bulan...
ve bir ömür sende kesişen...
yaşanamayan anlar o kadar ağır ki...
konuşamadığım anlar da oldu nedensiz...
yalnızlıktan değil nedenler...
mutlu olmaksa eğer amaç aşkta...
aşkın doğasına aykırı...
değil midir aşk nedensiz sevebilmek?
Uzaklara daldım yine;
Kal diyecek gücüm yoktu,
Belki de kalmak istemedin…
Dinginliğinde yüreğimin,
Denizi seyrettim sessiz…
Sütlimandı keza;
ayrıntılarda gizli hayatlarım,
gecen gunlerin farkında değilim,
konuşmadan... ya da konuşamadan gecen saatler...
yalnızlıkla bezeli hayatım,
alışkanlık olmuş bu yüreğimde...
ne gidecek, ne gelecek gücüm var...
kuzeyin ışıkları...
ne kadar yalnızsınız
belki mutluluktan,
belki de aşktan bihabersiniz.
her gece aydınlattığınız buzlar ülkesinde,
gune açan ilk çiçeklerle merhaba,
karanlığa inat tan vakti sarhoşluğunu atan,
çiçekler misali yeniden merhaba...
ne kadar oldu bilinmez bu sarhoşluk;
belki yalnızlık belki tatsız bir an,
yeniden merhaba dunya...
aşk neydi? neydi sevmek?
neydi özlemek... ya da feda edebilmek...
anlamı nedir ait olmanın ya da vefanın?
doğrularım çoktan karıştı yanlışlarıma...
düşünemiyorum bile...
ne şarkılar dost... ne tanıdık yüzler...
özledim...
bahar gibi...
açmaya hasret güller gibi,
yağamayan yağmurlar misali...
hayata gözlerini açamayan
doğmamış çocuklar gibi...
gittiğinde farkettim...
evim çok genişmiş...
fazlaymış bana 2 oda.
neydi bana her şeyi farklı gösteren?
artık biliyorum,
mutlu günlerimiz oldu seninle...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!