hemen ardından son yagmurların...
yaza elveda dedim içimden,
iyi olamayacak hastalar misali
bir daha ugramazdı yaz buralara.
insan gibiydi aslında mevsimler.
ya da insanlardı mevsimlere benzeyen...
anlamsız kavgalardı hepsi
güzel anlarımız oldu elbet
neden sonra değiştin bilemedim...
mutluyken ya da güzelken hayat;
severdin beni...
ve her nedense yollar acılarda sıkıntılarda kesiştiğinde
Günaydın dünya...
Günaydın ülkem;
Tüm acılara, tüm kırgınlıklara rağmen,
Sana da günaydın hayat...
Köşe başlarında beklese de karanlığın...
Günebakan çiçekleriyle bezeliydi geçtiğim tarla,
ve sen çok uzaklardaydın...
yürüyordun vakur, sade...
bir adım önümdeydin dokunmak için
ve bin adım önde benim olmak için...
yaz bitti...
kestane karasını da atlattık sonunda,
bir kaç ağaç çoktan giydi sarı giysilerini...
diğerleri de yavaş yavaş hazırlanmakta...
temmuzda hissetmekten mutluluk duyacağım meltemler,
artık beni düşüncelerin koynuna bırakıyor...
gözlerin hala güzeldir...
tenin hala beyaz...
özledim seni güzel,
ne bugun ne yarın
ne başka zaman
anlam aradığım her bakışımda
anılarla çevrili hayatlarımız
her hatırlanışında acıların
yarattığı boşluklar dolar mı bilmem,
anlara takılıp kaldığımıza inat...
anılar her daim usumuzda
hatırlanmayı bekleyen bir kaç hayat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!