Eskiden biz seninle
Sargın bir gülüşte
Açan karanfiller gibiydik
Maviye çalan gökyüzünde
Hilesiz bir çocuğun düşünde
Bir göçmen kuşun kanadından
Düşünceler uzanmış yatıyor boylu boyunca
Kayıp yollar, kayıp insanlar için/de
Yanık bir deniz kokusu
Sızlatır direğini burnumun
Lodos eser sokaklarında
Kim nereye gider bilmezsin...
Bir yokluğun kımıldamaz dallarında sarı gül
Yine yeşerecek yüzünden düşen umutlar hadi gel
Yollarımda olsa da beni harmanlayan isyan kül...
Bir şey eksik mutluluk pencerende dursa da tül...
Gönlün söylüyordu,
Bakışlarından anlıyordum ben...
Gözlerinde iflah olmaz biriydim,
Hep öyle tedirgin gelirdin
Sen yüreğe bağ olmazdın,
Bense o sevgiye köprü...
Bir başka günde tekrar sana dönerim belki!
Sen aşkın şarkısını söyle hep yüksek sesle
Maviler azaldıkça artıyor bak karanlıklar
Yoruldu, olgunlaştıkça yürekte acılar
Doğuşudur yine güneşin bir kasım sabahına
Seni beklerken rıhtımda şımarık martılar
Tutku yaşında getirirdi rüzgarlar seni bana...
Gözüm-dekiler yaş değildi dökülen kum tanesiydi...
Sanki derin gri bulutlardan almıştı rengini...
Yolunu yitirmiş bir nehrin akıntısına hep yol verirdi...
Nasıl söndü onca kor yanardağ bir göz yaşında
Yüreğine batar canı akıtır kanını örtemez acı yüzünü
Nasıl geçip gitti onca güzel sevgi bir iğne deliğinden
Daha gün uyanmadan, gün batımı kaybolur zemheride
Dün gece sen uykudayken
Bir ağacın dalında sarardı dünya
Ağaçta köksüz olunca
Sevda gibi kanatlardan
Yok olunca düşler
Melek gibi saf ve temiz
Bazen öyle bir bakarsın ki!
Kendine
Her şey yabancı gibi…
Değil mi?
Seni tanıyan o yerler de
Bir tebessüm belirir dudağında
Canının mı sıkkın
Umutsuz musun
İfade edemiyor mu
Seni hiç bir şey
O zaman uğraşma
Boşu boşuna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!