Oradaydı, dün yine
Yorgundu bakışları
Bulutları süzerek
Gittiği hüzünlerde
Her gün yürürdü
Yüzünde duran boşluk
Sadece ölürken mi yalnızız
Sanki bu hayat denen ikilemde
Kaç bin kere yalnızız aslında
Çırpınırken kendi içimizde
Yaşamak diye yaşamayı
Sonraya bıraktığımız zamanlarda
Hep bir şeyler özleyerek, yaşarız içimizde
Kaç bin kere yalnızız, anlayamayız bunu bile
Bilmek gerek her saniyenin özel olduğunu
Yaşamak adına… Özelsin!
Kıymet bil sevenler yanında
Unutma sana uzakta olsa
Katlanılmayacak hiçbir şey yok artık
Başladığı yerde, gittikçe bitecek yolların
Parlayıverdiğinde, uzakta bir yerde gözlerin
Yaşamın içinde zamanla yeşerecek tasaların
Kuşkuların olacak, her günün içinde
Eskiden bir fidandın, çok kırılırdın
Azmı düşündüm,
Sen büyürken gözümde
Ben küçüldüm yüreğimde...
Gözlerimiz yüreğimize saplanan ok...
Söylemez bir şeyler...
Yutkunduğumuz bir an,
Yine karşılaşacağız bu yollarda
Dünya küçük nede olsa,
Rüzgâr fısıldayacak yapraklar arasında
Gene geleceğiz karşı, karşıya
Gölgeler arasında da özlemin olsa
Yağacak yağmur akacak gözlerinde!
Neden yüreğim neden
Hep darmadağınıksın,,,
Sen bir dağa, sen bir mekana
Sen bir yüreğe sığamazsın...
Ne sevdiğini anlatırsın...
Nede sıkıldığını,
Her şey yüreğinde gizli…
Okunmamış bir roman gibi
Okyanusların mavisi mi?
Yoksa ay ışığı kadar mı?
Aydınlık gülüşünün ardı…
Dışı aldatmasın seni…
Zaman, bir sudur.
Ele avuca sığmayan
Aktığı yönü belli olmayan
Zaman, bir yağmurdur
Gökyüzünden boşalan
Öyle bir seldir ki…
Değeri yoksa eğer senin nazarında
Bir parçacık olsun sevgimin
Ne önemi var artık senin hayatında
Bir fazlalık veya bir boşluk oluşumun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!