döndüm baktım anam var
daldım oyuncağıma
döndüm baktım anam yok
kırıldı kanatlarım
``rahat oyna`` dedi bana
kâğıdıma
ağır bir kirpik düştü
gözlerim dayanmadı
ağladı
tam yirmidört saattir
sırf seni düşünmek için
asi ıssız bir çay
yalnız ve huzursuz akar
her insana yalanmak ister
her insan kaçar ondan
eski tadına dönemeyecek bir daha
benim kalbim ilk defa
seni görünce büyüdü..
ve o günden sonra
uzayın duvarları
arasında örülü
yolları eşeleyen
Senden başka herkes gelir aklıma
Bir rüzgar tutar atılır üstüme
Bakılır bir bir gizlime saklıma
Balçık olurum batılır üstüme
sana değil sevmeye aşıktım
ve seni sevdim aşkı değil
döne döne yoruldum
bu çelimsiz ömür içinde
kırdım seni cam gibi, buz gibi
demek sen de gidiyorsun ve de gece yarısı
daha önce gitmiş gibi avuntu bırakmadan
demek sen de gidiyorsun yüreğime sormadan
san ki çare bitmiş gibi yokmuş gibi sonrası
hayâllerimi ver de git seninkiler yalanmış
Şu bendeki kırılmış kalbin
enkazıydı son cümlelerim
Git demeye alışkın
Gitmemeye yatkın
Yarım nefesli
Bitesi
'bana boncuktan kuş yap' diyorsun
bazı geceler bir peri gibi
duvardan ranzama süzülüyorsun
gözlerinden merhamet akıyor
dudaklarından hüzün
saçlarınla hiç duymadığım
isa’dan önce mısır’da mehperestler vardı
gündüz sokağa çıkmazlardı,
ve hattâ gökyüzünün kapalı olduğu gecelerde.
neticede ayın olmadığı zamanlarda
sokağa çıkmazlardı.
ay’a taparlardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!