Hasretin yüreğimi her gün yakıyor
Gözlerimden yaşlar kanlı akıyor
Her gece rüyalarım seni arıyor
Gel artık sultanım yerin dolmuyor
Senin hasretin meğer ölmek imiş
Deli divane mecnun olup gezmek imiş
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta