Ey düşüşümün adı olan kadın,
Ben seni ilk gördüğümde
gökyüzü değil, cehennem titredi.
Zira güzelliğin meleklerin değil,
düşmüş bedenlerin aynasıydı.
Kalbim artık bir mabet değil
küllerle dolu bir mezar şimdi.
Dualarımı sen çaldın Tanrı’dan,
Ve ben, her haram nefeste
senin adını andım kutsal gibi.
Gözlerin birer pencereydi umutsuzluğa
Ve her bakışında daha derin bir çukura indim.
Aşksa öyledir hâlâ merhametsiz bir cezadır,
Ateşle dövülmüş zincir gibi gönlün en kuytu yerinde.
Sana yürüdüm,
Işığın değil, karanlığın rehberliğinde.
Ey sevda, ey günah, ey lanet
Ben seni sevdim,
Çünkü başka yol kalmamıştı artık.
Aşk
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 11:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!