İlkokul yıllarımda;
Seni her gün karatahtanın üzerinde asılı duran
O asil çerçevede görürdüm.
Başöğretmenimdin, başımızın önderiydin.
“Türküm, Doğruyum,Çalışkanım”
andı ile güne başlamanın sözünü verir
Senin gösterdiğin yolda sınıflarımızı alırdık.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
