Atam, Kalbimizde Şiiri - Sabit Süreyya S ...

(Saygı ve Sevgiyle, 10 Kasım’a)

Bugün yine sessiz uyandı şehir,
rüzgâr bile fısıldamadan geçti sokaklardan.
Bir yaprak düştü Anıtkabir yoluna,
ve herkesin kalbinde aynı sızı:
10 Kasım.

Saat dokuzu beş geçe,
zaman bir an duruyor sanki,
çocuklar bile anlıyor o sessizliği,
bir milletin yüreği tek bir nefes gibi çarpıyor:
“Atam…”

Sen,
bir kalemin ucunda devrimdin,
bir çift gözde cesaret,
bir halkın yorgun alnında yeniden doğan sabah.

Karanlıktan bir ülke kurdun,
taştan değil,
inanmaktan.

Biz hâlâ seni yaşıyoruz, Atam;
okul sıralarında,
bayraklarda dalgalanan umutlarda,
bir öğretmenin sesinde,
bir askerin andında,
bir annenin duasında,
bir çocuğun “Cumhuriyet” deyişinde.

Saygıyla eğiliyoruz önünde,
ama başımız dik.
Çünkü sen öyle öğrettin:
“Eğilme, düşün, sorgula, sev, üret.”

Sevgiyle anıyoruz seni,
her yıl biraz daha büyüyen bir özlemle.
Ve her 10 Kasım’da anlıyoruz:
Sen gitmedin.
Sen sadece
ışığa dönüştün.