Ata bak nasılda süzülüyor ayakları havada kanatlanmış gibi
Üstünde biniciside yok gidiyor nerede kimbilir onun sahibi
Üstelik ağzındaki geminide almış azıya tutulamaz yok onun kimsesi
Hırsından ağzında köpük sürekli inip kalkıyor yorgunluktan burun delikleri
Neydi kızdıran onu bu derece yoran hırsından soluyan nefesini
Belli ki üstünden atmış kendini sürekli kamçılayan efendisini
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta