At sırtından at dünyanın yükünü,
Sök at kalbinden kuru ağacın kökünü,
Sırtına vurmasınlar ha bire şelek,
Sırtını dönme derler ki nasıl da kelek,
Çaldıkları senfoni değil dümbelek,
At sırtından at dünyanın yükünü,
Sök at kâlbinden kuru ağacın kökünü...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta