Aşure ve Gemi Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Sustuğumuz yerden gelir en zor sorular,
Susunca kesilir acı ekmek,
Bala döner.
Sürer ekmeği taşa,bandırır çakıla şikayet etmez,
Mihnet eylemez kurda.
Susmak ne büyüklüktü,
Nede erdem.
Susunca
Büyürdü acılar,
Kangren olurdu yaralar.

Susmalar birikti sonra
Yüreklerde,
Bir yanardağ hışmına döndü
Her yer.
Sefalet kol gezer oldu,
Bir gemiye doluştu insanlık
Onuruyla birlikte.
Aşureler kaynadı kazanlarda
Yedi düvelden,
Yedi tahılın tohum çekirdeği katıldı.
Kimse susmuyordu artık,
Herkes kazana bildiğini okuyordu.
Susan sustuğundan,
Konuşan sözünden dönmüştü.
Geminin bir dağın tepesine oturduğu
Söylentileri dilden dile dolaştı.
Oysaki bence hiç bir yere oturduğu yoktu geminin,
Hala salınır durur bir tufanda
Gemi ve insanlık.

Mine Yılmaz Sevinç
08.Ağustos.2022
23:25