ASMALAR DA AĞLAR... İNSANLAR GİBİ
Saygıdeğer duygularıma ortak olan gönül dostlarım. Selamlar, sevgiler sizlere. Konu başlığını görünce bunu nereden akıl ettin diyebilirsiniz. Yeni budanmış bir asma dallarının altına oturduğunuz zaman, yüzlerinize asmaların göz yaşının aktığını fark edersiniz. Ben bunu bizzat yaşadım metnimin altında ki şiirimi paylaşıma sunma fırsatı buluyorum.
Kırk iki yıllık sanat hayatım da yazdığım eserlerin çoğunluğunu bizzat yaşayarak, etkilenerek, bilgi edinerek gerçekleşti. Asmaların ağladığını hissettikçe çok duygulandım. İlk aklıma gelen ülkemizi bölmeye çalışan vatan hainlerinin, terör belasının masum insanlara vahşice saldırmaları, vatana, millete, devlete zarar vermeleri oldu. İnşallah onlar da huylarından vazgeçer.
Bir asma dalının fazlalıkları makasla kesilince ne kadar üzülüp, ciğerinden bir parça koptuğunu hissederek gözyaşı akıtıyor da... Bu zalimler, vahşiler doğa da gelişen ibret verici olaylardan neden ders çıkarmıyorlar ki? . Bir yastığa baş koyan yıllarca hizmetinden yararlanan, basit bir konu da rencide ederek kadınını döven, öldüren vahşi kocaların da merhamet duygusundan yoksunluğu göze çarpıyor. Bu cahilce davranışlar onlara çok şey kaybettirir.
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
