Asma Yapraklarının Şarkısı

Limon dallarının altından geçiyordu 20’lerimin sonları
saçların akşam suyuna düşmüştü.
Suyun yaradılışını anlatarak bir taraftan
Bir nehrin doğuşuydu boyun kıvrımların
Mehveş tam da buradan başlıyordu dünyaya
Varlığımızın inadıydı gözleri.

Kerpiç tuğlalı avlu fotoğrafındaki
İnce asmaları aşıp yükselen
radyodaki Feyruz sesi gibiydi güzel yüzün.
O vakitler…
Aşk, haykırırdı sanki utangaç yüzümüze
105’lik havan mermisinin düştüğü bahçelerden
etrafa saçılmış güller olurdu arka arkaya.
kırmızıydı, cesurdu, yalanı yoktu aşkın.

Hasretin..
içimde Lübnan İç Savaşına dönse bile;
Bölsün istemezdim uykularını lüzumsuz telsiz çevrimleri.
Aşk mıydı?
İtiraf mıydı rüzgara yeminler ettiğim, bilmem yine de.
Karnının doğurgan sıcaklığı..
ucu yanık ekmek kokusuyla evimdi.

Ve sakinlerinin çoğu göç etmiş
Küçük bir kasabadaki taş fırına verilmiş
tepsiyi aldıktan sonra
Limon dallarının altından
Evine dönen bir baba gibi dolanır hala dilime o şarkı:

ena le hebibi ü hebibi ili ..

güvercinler geri döner
elmalar çiçek açar mı ki?