Aslında iyi ile kötünün çarpışmasıdır yaşam.
Çamura düşen, cüzdanı etrafa saçılmış, sizi de göremeyen biri var.
İyi, düşen birini elinden tutarak kaldırandır.
Cüzdanını teslim eder.
Daha fazla yapılacak bir şeyler var mı diye sorar.
İyilik sonsuzdan gelir sonsuza gider.
…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta