Mevlâ’m kâinatı tanzim ederken;
Mâhlukat içinde aslandı gönlüm.
Hayatın akışı, Hakka giderken,
Yalan yanlış ile süslendi gönlüm
Rızıklar verildi, türlü meyveler,
Karnını doyurdu kuşlar, develer,
Zalim nefsim çiğner çiğner geveler,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Hüseyin çevik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta