Fırtınalar koptu, dağıldı hepten sevdaya sunduklarım
Med-cezirlerde perende attı aşk sandıklarım
Yüreğim üç kuruşluk mısraları sevda belleyip 
Derme çatma sevgilere sattı gün ışığımı, parselleyip
İki paralıktı yüzünde tüm sahte çizgiler, bilemedim.
Bir edepsizin gergefine, bin erdem kaplı nakış işledim 
Saf sevdalar dokudum yalansız tezgahlarda 
Bir kalleşe, bin yanlışı çiviledim.
Kapılar kapandıkça yakamozlar ışık serpti saçlarıma
Bir yıldız kaydı, sarmaladı yoksulluğumu yakın eller 
Hiç bilinmedik çiçekler yağdı gözyaşlarıma 
Bozuldu utançların şeffaf ağlarında kahpe büyüler 
Şimdi sim ipliklerinde yalansızlığın, 
Korkusuzluklar işliyorum bir bir 
Ne acısı kaldı, ne gölgesi yalnızlığın 
Güvenlere kucaklandım şiir şiir.
Dememişmiydim ben sana yüreğim, 
Yaşananlar eksik kalmaz, ne de sonsuzdur yalnızlıklar 
Bir sımsıcak yürekte atıyor sevdamın sesi, nefesi
Sende anladın mı, aşk değil bu aşktan da ötesi
Kayıt Tarihi : 28.4.2002 23:11:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!