9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
İnsanlar sevinçten kör,
Gözlerimi kaybettim anne.
O sade kahve tren raylarında,
O uçağın kanadında,
Ve rıhtımda, gelmeyen gemiyi beklerken.
Gençliğimi kaybettim anne
Onu bir gence bağışladım.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta