Aşkistan Sevgi Marşı Şiiri - Doğan Çeçen

Korkma, solmaz kalplerde sevdanın ateşi,
İçten gelen bir fısıltı, yumuşak bir nefesi.
O benim ruhumun ışığı, sıcak bir yumağı,
O benimdir, o benim kalbimindir ancak.

Çatma, ey sevgilim, ağlama sakın artık,
Her damla gözyaşı aşkın en saf şarkısı.
Sana dökülen duygular, temiz ve candan,
Hakkıdır, sevgiye dair, kalbimin istiklal!

Ben sevgiyle yanarım, aşkla kavrulurum,
Hangi fırtına sarsar ki bu inanç dolu yüreği?
Gözlerinde kaybolur, yıldızlarım parlar,
Dağlar aşılır, engeller sevgiyle aşılır.

Dünyanın yükü ağırsa sırtında kalbim,
Seninle omuz omuza, her acıya dayanırım.
Sevgiyle sar beni, korkma, bırak yol bulsun,
Aşkistan’da her kalp, sevda ile buluşsun.

Yalnızlık çökerse gecenin karanlığına,
Hatırla ki sevgi, ışığın en derin kaynağı.
Her yalnız damla gözyaşında saklı umut,
O sevgi ki, hayatın en güçlü tutku kutbu.

Arkadaş! Yüreğini aç, dokun sevgiye,
Bir tebessüm bile yeter, karanlığı deler geceyi.
Gelecek umutlarla dolu, sevgiyle aydınlık,
Kim bilir belki yarın, sevgiyle dolacak dünya.

Bastığın yerde bir gül açsın sevgiyle,
Sonsuzluğa uzanan, sarmalayan bir çiçek gibi.
Sen sevginin evladısın, koru her anı,
Verme kalbinden sevgiyle dolu vatanı.

Kim bu aşk diyarının uğruna fedakar olmaz?
Sevgiyle büyür kalpler, ışık saçar her bir yan.
Canı, cananı, bütün hayatımı adarım,
Etmesin aşkistan’dan beni hiçbir ayrılık!

Birlikte güçlüyüz, sevgiyle diriliriz,
Gönüller bir olsun, yaralar sarılırız.
Dostluğun, aşkın, bağışlamanın adı,
Aşkistan’da yaşarız, sevgiyle dolu her anı.

Ruhumun en derin dileği,
Dokunmasın sevgiye acı, keder, hüzün asla!
Bu kalpler ki en güzel şiirler onlardan doğar
Ebedi, kırılmaz, hakkıdır, aşkistan’ın istiklal!

07.08.1997 İzmir Dikili