Aşkın Tutkusu Sen

Bir dokundun bana,
dedin ki: “Bu aşk.”
Yandı içim.
Ne kibritle tutuşturulmuş bir ateşti bu
ne de tesadüfün kıvılcımı…
Bildiğin tutku işte!
Tenime değdiğin an bedenimi sardı,
köklerime indi.
Geçmiş diye bir şey kalmadı,
gelecek de umurumda değil.
Şimdi var, sen varsın
ve kalbimde çarpan bu deli tutku.
Öyle bir ateş ki bu,
ne suyla söner, ne sözle.
İçtikçe yanıyor, yandıkça çoğalıyor.
Sonra anlıyorum: Aşk dediğin,
susmakla geçmiyor, kaçmakla da sönmüyor.
Aşk, yanmayı göze alana
hayatı öğretiyor.
Aşk